هرم غذایی

هرم غذایی (به انگلیسی: Food pyramid)، نموداری هرمی شکل است که در آن، میزان بهینه غذایی که از هر گروه غذایی بایستی به صورت روزانه مصرف شود، نشان داده شده است. نخستین هرم غذایی در سال ۱۹۷۴ در سوئد منتشر شد. وزارت کشاورزی ایالات متحده آمریکا نیز، در سال ۱۹۹۲ هرمی با نام «هرم غذایی راهنما» منتشر کرد. این هرم در سال ۲۰۰۵ به روزرسانی شده و در سال ۲۰۱۱ نیز با بشقاب من جایگزین شد.
بشقاب من
سبزیجات، بخشی از گیاهان مصرفی انسان را تشکیل می دهند که عموماً خوش طعم بوده، اما شیرین نیستند. سبزیجات، شامل غلات، میوه، فندقی، ادویه و گیاهان دارویی نمی شود. از جمله سبزیجات قابل خوردن می توان برای نمونه ساقه، ریشه، گل و برخی قسمت های دیگر گیاهان را نام برد. سبزیجات، دارای ویتامین ها و مواد معدنی فراوانی هستند. مصرف انواع مختلف سبزیجات از اهمیت بالایی برخوردار است. به طور معمول، سبزیجات سبز رنگ، دارای ویتامین آ، سبزیجات با رنگ نارنجی تیره و سبز تیره دارای ویتامین ث و سبزیجاتی همچون بروکلی و نظایر آن دارای آهن و کلسیم می باشند. سبزیجات دارای مقادیر بسیار کمی از چربی و کالری هستند؛ اما با افزودنی هایی که در حین تهیه غذا به آن اضافه می شود، می توان مقادیر چربی و کالری آن را افزایش داد.
میوه ها، قسمت هایی از گیاهان هستند که دارای طعم شیرین می باشند. میوه ها شامل سیب، پرتقال، آلو، موز و غیره می شوند. میوه ها دارای کالری و چربی پایینی بوده و منبعی طبیعی از قند، فیبر و ویتامین ها هستند. در فرایند تهیه کمپوت و آب میوه، امکان افزودن شکر و حذف مواد مغذی آن وجود دارد. گاهی، گروه غذایی میوه ها را در ردیف گروه غذایی سبزیجات دسته بندی می کنند.
توصیه هرم غذایی این است که چربی ها بایستی به مقدار کم مصرف شوند. کرهو روغن ها، نمونه ای از چربی هستند. منابع سالم چربی، در ماهی، فندقی و برخی از میوه ها و سبزیجات همچون آووکادو یافت می شود.