منچوری

قسمت وسیعی است از شمال شرقی کشور چین که مساحت آن بالغ بر ۱/٠۵۵/٠٠٠ کیلومتر مربع است و در قسمت جنوب آن دریای زرد و شبه جزیره کره چین اصلی قرار دارد. منچوری دارای دشتهای متعدد و کوه های مرتفع و کم ارتفاع است مانند دو رشته خینگان بزرگ در مغرب و خینگان کوچک در مرکز که چندان ارتفاعی ندارند. و شعب رود آمور آنرا مشروب میسازد . آب و هوای آن در قسمت جنوب دریائی و در بقیه نقاط بری است . جمعیت منچوری ۵٠/۲۴٠/٠٠٠ نفر است . منچوری از قدیم الایام قسمتی از امپراطوری وسیع کشور چین بوده است ولی در سال ۱۹۳۲ م . از کشور چین مجزا گردید و پایتخت آن شهر موکدن بود. پس از جنگ دوم جهانی در سال ۱۹۴۵ مجددا به چین واگذار گردید . از شهرهای مهم آن کیرین و خاربین است که شهر اخیر مرکز انشعاب راه آهن سیبری و پرت آرتور در کنار خلیج پچلی است . منابع سرشار معدنی از قبیل زغال سنگ طلا مس آهن و نقره در این سرزمین وجود دارد و محصولات کشاورزی آن : ارزن ذرت گندم برنج و تهیه چوب میباشد .

منچوری. [ م َ ] ( اِخ ) نام قسمتی از سرزمین چین است که امروز قسمت اعظم شمال شرقی چین را تشکیل میدهد. شهرهای عمده آن «شن یانگ » ( موکدن ) و «هاربین » است. منچوری ها از نژاد «تونگوز»اند که در قرن هفدهم میلادی این سرزمین را گرفته وسلسله تسینگ را تشکیل دادند و تا سال 1912م. بر آنجا حکمروائی داشتند. در سال 1897 روسها امتیاز ارضی پورت آرتور و «تالین » را از آنان گرفتند و در سال 1905 روسیه و ژاپن با استفاده از نفوذ خود بر این سرزمین ، منچوری را میان خود تقسیم کردند. در سال 1924م. روسها از منافع خود در منچوری دست کشیدند ولی ژاپنی ها دولت مان چوکوئو را درسال 1932 به وجود آوردند. پس از شکست ژاپن در جنگ جهانی دوم منچوری مجدداً به چین بازگشت. این سرزمین از طرف شمال به سیبری و از مغرب به سیبری و جمهوری توده ای مغولستان و از شرق به سیبری و شبه جزیره کره و از جنوب به کره و دریای زرد محدود است. 1055000 کیلومتر مربع وسعت و بالغ بر 44 میلیون تن سکنه دارد. مرکز آن موکدن است. سرزمینی است با کوههای کم ارتفاع که مهمترین آنها یکی خنگان بزرگ است که در مغرب قرار دارد و منچوری را از مغولستان جدا می کند و دیگر خنگان کوچک است که در مرکز قرار دارد. رودهای آمور ( سرحد شمالی منچوری ) و سونگاری و لیائو - هو قسمت اعظم این سرزمین را مشروب می سازند منچوری دارای منابع عظیم کشاورزی است و مهمترین محصول آن غله و سویا است. بهره برداری از جنگل در این سرزمین حائز اهمیت فراوان است. معادن نفت و مس و طلا و آهن و اکسید طبیعی آهن و نقره و سرب و نمک منچوری شایان توجه است کارخانه های ذوب فلزات و پارچه بافی و تولید مواد شیمیائی در شهرهای فوشون و دایرن و موکدن و آنتونگ دارای اهمیت خاصی می باشند. ( از لاروس ).