ملک یمین

مِلکِ یَمین
غلام یا کنیزی که ملک کسی باشد. در قرآن 15 مرتبه به این اصطلاح اشاره شده است. (از جمله نساء، 3، 24، 25، 36؛ نحل، 71؛ مؤمنون، 6؛ روم، 28؛ احزاب، 50 دوبار و 52 و 55 و...) در آیة 3 سورة نساء خداوند می فرماید «اگر بیمناکید که در حق دختران یتیم به عدل و انصاف رفتار نکنید در این صورت از زنانی که می پسندید یک یا دو و یا سه و یا چهار تن را به همسری درآورید، و اگر می ترسید که مبادا عادلانه رفتار نکنید، فقط به یک تن، یا ملک یمین (کنیر) اکتفا کنید؛ این نزدیک تر است به این که ستم نکنید» در آیة 24 و 25 و 36 سورة نساء نکاتی در مورد محروم بودن ملک یمین و ازدواج با ملک یمین و کنیزان در صورتی که توانایی ازدواج با زنان آزاد وجود نداشته باشد و نیکی کردن به آن ها بیان شده است. در (نور، 31) در (نحل، 71) به این موضوع که برتری یافتگان بازگردانندة روزیشان به ملک یمین هایشان نیستند در (احزاب، 55) به ملک یمین های پیامبر (ص) و (احزاب، 55) به مجوز برداشتن حجاب در مورد ملک یمین ها. در (نور، 33) به بازخرید نمودن ملک یمین ها و در آیه 58 این سوره، اجازه گرفتن ملک یمین ها و فرزندان نابالغ برای ورود به حریم زنان و مردان مسلمان اشاره شده است. حد زنا در مورد ملک یمین ، نصف محضات (زنان آزاد عفیف) است و داشتن فرزند از ملک یمین که در این صورت «امّ ولد» نامیده می شود بی اشکال است و جنبه صلّیت شرعی دارد.
43011200