ینی چری

ینی چری (ترکی عثمانی: ینیچری، ترکی استانبولی: yeniçeri) یا ینگی چریک یا ینگی چری به معنی «چریک نو»واحدهای ویژه (ورزیده) از ارتش امپراطوری عثمانی بودند.
این ارتش در زمان مراد یکم که عثمانی ها بخشی از اروپا را در اختیار داشتند تحت نظام دوشیرمه تشکیل شد. آنها فرزندان پسر به گروگان گرفته شده مسیحیانی بودند که توسط ترکهای عثمانی از خانواده هایشان جدا شده و به خانواده های ترک مسلمان سپرده می شدند، بنابراین این افراد مسلمان و ترک تربیت می شدند. این افراد بعداً جزو لشکر عثمانی می شدند. این روش در سال ۱۸۲۶ توسط سلطان محمود دوم لغو گردید و بیشترشان در سده نوزده میلادی در پی شورش ایشان بدست سلطان محمود دوم به قتل رسیدند.
سربازان ینی چری در زمان کودکی از خانواده های مسیحی گرفته می شدند و از پانزده سالگی، برای آموزش های دینی و نظامی به سپاه عجمی اوقلان می پیوستند. پس از اینکه در آنجا هفت سال با کار سخت ورزیده شدند آنها را به سپاه ینی چری می بردند تا هشت سال دیگر در سپاه ینی چری آموزش ببینند تا مهارت استفاده از هر سلاحی را داشته باشند. این سربازان روی هم رفته پانزده سال آموزش می دیدند و در سن سی سالگی به عنوان یک ینی چری در ارتش عثمانی به خدمت مشغول می شدند.

یِنی چِری (janissary)
یِنی چِری
به ترکی، قشون جدید. نگهبانان شخصی سلاطین عثمانی و سپاه دایمی ترکیۀ عثمانی از اواخر قرن ۱۴م تا ۱۸۲۶. ینی چری ها تا قرن ۱۶ مسیحیانی بودند که به زور به اسلام می گرویدند؛ بعدها اجازه یافتند که ازدواج کنند و پسران خود را به خدمت سپاه ینی چری درآورند. ینی چری ها در ۱۸۲۶، پس از مخالفت با تصمیم سلطان مبنی بر تشکیل قشون منظم و شورش علیه او، برافتادند. بقیۀ آنان نیز در شورش کشته یا پس از اسارت اعدام شدند.