یونجه خشک

علوفه خشک آمیخته ای از چمن، حبوبات و چند گیاه دیگر است که درو و خشک شده و برای خوراک دام در انبار نگهداری می شود. این مخلوط، خوراک حیواناتی چون اسب، گاو، گوسفند و بز می شود همچنین به خرگوش، خوک وخوکچهٔ هندی هم یونجهٔ خشک داده می شود اما برخلاف گیاه خواران، یونجه خوراک اصلی آن ها نیست.
چراگاه
مزرعه
سیلاژ
کاه
هنگامی به یونجهٔ خشک روی می آورند که چراگاه کافی برای چرای حیوانات در دسترس نیست. هنگام زمستان و فصل سرما یا هنگامی که چراگاه بیرون بیش از نیاز حیوان، غنی است یا هنگامی که حیوان در اصطبل یا انبار غله نگهداری می شود و به چراگاه دسترسی ندارد از یونجهٔ خشک استفاده می شود.
علوفه خشک آمیخته ای از چمن، لوئیچه چمنی، علف پشمکی و علف های دیگر است که بسته به منطقه می تواند متفاوت باشد. همچنین گاهی حبوباتی چون یونجه و شبدر (قرمز، سفید و شبدر زیرزمینی) هم به این علف ها افزوده می شود. برخی گل های ویژهٔ چراگاه ها هم می تواند افزوده شود ولی نه همهٔ آن ها چون برخی از این گل ها سمی اند.
گاهی گیاهانی مانند گندم، جو دوسر و جو هم به صورت سبز بریده می شوند و به آمیختهٔ یونجهٔ خشک افزوده می شوند. البته این گیاهان بیشتر به صورت کاه کاربرد دارند.