عیدا

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
عود (۳۹ بار)

«عید» در لغت از مادّه «عود» به معنای بازگشت است، و لذا به روزهایی که مشکلاتی از قوم و جمعیتی بر طرف می شود و بازگشت به پیروزی ها و راحتی های نخستین می کند، «عید» گفته می شود، و در اعیاد اسلامی به مناسبت این که در پرتو اطاعت یک ماه مبارک رمضان و یا انجام فریضه بزرگ حج، صفا و پاکی فطری نخستین به روح و جان باز می گردد، و آلودگی ها که بر خلاف فطرت است، از میان می رود، «عید» گفته شده است.
و از آنجا که روز نزول «مائده» روز بازگشت به پیروزی، پاکی و ایمان به خدا بوده است حضرت مسیح(علیه السلام) آن را «عید» نامیده.
. عید را از آن عید گویند که هر سال عود می‏کند و تکرار می‏شود. و گفته‏اند هر حالتی است که پی در پی به انسان رجوع می‏کند ابن اعرابی گفته علت این تسمیه آن است که در هر سال با فرح جدید عود می‏کند اصل آن عود است بر وزن حبر واو به یاء قلب شده راجع به آیه فوق رجوع شود به «مید». لفظ عید فقط یکبار در قرآن مجید آمده است.