از حشرات است
باغوچه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
باغوچه. [ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) حشره ای است که به ترکی کله بک گویند. ( از فرهنگ شعوری ج 1 ). کاغنه. عروسک. مگسک. ذُروح. ( یادداشت مؤلف ). و جمع آن ذراریح. ( از زمخشری ).رجوع به مترادفات کلمه و نیز رجوع به باغوجه شود.
کلمات دیگر: