تحنیه

تحنیة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) (از «ح ن و») مهربان کردن . (تاج المصادر بیهقی ).

تحنیة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) (از «ح ن ی ») پیچیدن دست کسی را. (اقرب الموارد) (قطر المحیط). || خم دادن چوب را. (منتهی الارب )(ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط). || خراشیدن و پوست باز کردن چوب . (اقرب الموارد)(قطر المحیط). || دوتا کردن پشت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط).

تحنئة. [ ت َ ن ِ ءَ ] (ع مص ) خضاب کردن به حنا. (تاج المصادر بیهقی ). رنگ کردن چیزی را به حنا. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (قطر المحیط). رنگ کردن چیزی را به حنا و خضاب کردن . (ناظم الاطباء). رجوع به تحنؤ و تحنی ٔ شود.