سرگشته کردن افکندن کسی را در حیرت
تحییر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تحییر. [ ت َح ْ ] ( ع مص ) سرگشته کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). افکندن کسی را در حیرت. ( از قطر المحیط ) ( از اقرب الموارد ).
کلمات دیگر: