انتقال یافتن جای بجای شدن
تحویل افتادن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تحویل افتادن. [ ت َح ْ اُ دَ ] ( مص مرکب ) انتقال یافتن. جای بجای شدن. تغییر مکان یافتن : با خودگفت اگر نقل این به ذات خویش تکفل کنم عمری دراز درآن بشود و اندک چیزی تحویل افتد. ( کلیله و دمنه ).
کلمات دیگر: