یکی از مشایخ متصوفه بمائه چهارم
ابوحامد دوستان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ابوحامد دوستان. [ اَ م ِ دِ ] ( اِخ ) یکی از مشایخ متصوفه بمائه چهارم هجری ، معاصر با خواجه عبداﷲ انصاری. او در مرو میزیست و علت شهرت او بدوستان آن بود که وی پیوسته در طی سخن گفتی دوستان چنین و چنان کنند.
کلمات دیگر: