هراکلوناس با نام کامل کنستانتینوس هراکلیوس (به لاتین: Constantinus Heraclius، یونانی، Κωνσταντῖνος Ἡράκλειος) (زادهٔ ۶۱۵ یا ۶۲۶ — درگذشتهٔ ۶۴۱) امپراتور بیزانس برای مدت کوتاهی از فوریه تا سپتامبر ۶۴۱ بود. او را احتمالاً به اشتباه عامل مرگ برادر ناتنیش کنستانتین سوم می دانستند.
هراکلوناس پسر هراکلیوس، امپراتور بیزانس از دومین همسرش مارتینا بود. نفوذ مارتینا در سال های پایانی حکومت هراکلیوس سبب شد تا عنوان «آگوستوس» در چهارم ژوئیهٔ ۶۳۸ به پسرش هراکلوناس اعطا شود و او پس از مرگ پدرش درفوریهٔ ۶۴۱ به امپراتوری مشترک با برادر ناتنیش کنستانتین سوم رسید. اما کنستانتین سوم ناگهان در مه ۶۴۱ درگذشت و او تنها امپراتور بیزانس شد.
هرچند کنستانتین احتمالاً بر اثر بیماری سل درگذشت اما مرگ نابهنگام او باعث بروز شایعاتی مبنی بر مسموم شدن او به فرمان مارتینا و هراکلوناس گردید. در نتیجهٔ این شایعات شورشی به رهبری ژنرال والنتینوس به وقوع پیوست و او هراکلوناس را وادار کرد تا خواهرزادهٔ جوانش کنستانس دوم (پسر کنستانتین سوم) را به فرمانروایی مشترک با خود برگزیند. مارتینا به منظور حفظ تعادل با تاجگذاری پسر کوچکش سزار داوید (تیبریوس) او را به مقام امپراتوری رساند. اما این کار او باعث رنجش حامیان کنستانس دوم گردید و والنتیانوس اینگونه شایع کرد که هراکلوناس و مادرش می خواهند کنستانس و طرفدارانش را حذف نمایند.
این موضوع به شورشی مجدد انجامید که با پیروزی شورشیان همراه بود. آنها زبان مارتینا و بینی هراکلوناس را بریده و آنها را به رودس تبعید نمودند. هیچ اطلاعی از هراکلوناس پس از این اتفاق در دست نیست و گمان می رود در همان سال ۶۴۱ درگذشته باشد. پس از او امپراتوری روم شرقی به کنستانس دوم رسید.
هراکلوناس پسر هراکلیوس، امپراتور بیزانس از دومین همسرش مارتینا بود. نفوذ مارتینا در سال های پایانی حکومت هراکلیوس سبب شد تا عنوان «آگوستوس» در چهارم ژوئیهٔ ۶۳۸ به پسرش هراکلوناس اعطا شود و او پس از مرگ پدرش درفوریهٔ ۶۴۱ به امپراتوری مشترک با برادر ناتنیش کنستانتین سوم رسید. اما کنستانتین سوم ناگهان در مه ۶۴۱ درگذشت و او تنها امپراتور بیزانس شد.
هرچند کنستانتین احتمالاً بر اثر بیماری سل درگذشت اما مرگ نابهنگام او باعث بروز شایعاتی مبنی بر مسموم شدن او به فرمان مارتینا و هراکلوناس گردید. در نتیجهٔ این شایعات شورشی به رهبری ژنرال والنتینوس به وقوع پیوست و او هراکلوناس را وادار کرد تا خواهرزادهٔ جوانش کنستانس دوم (پسر کنستانتین سوم) را به فرمانروایی مشترک با خود برگزیند. مارتینا به منظور حفظ تعادل با تاجگذاری پسر کوچکش سزار داوید (تیبریوس) او را به مقام امپراتوری رساند. اما این کار او باعث رنجش حامیان کنستانس دوم گردید و والنتیانوس اینگونه شایع کرد که هراکلوناس و مادرش می خواهند کنستانس و طرفدارانش را حذف نمایند.
این موضوع به شورشی مجدد انجامید که با پیروزی شورشیان همراه بود. آنها زبان مارتینا و بینی هراکلوناس را بریده و آنها را به رودس تبعید نمودند. هیچ اطلاعی از هراکلوناس پس از این اتفاق در دست نیست و گمان می رود در همان سال ۶۴۱ درگذشته باشد. پس از او امپراتوری روم شرقی به کنستانس دوم رسید.
wiki: هراکلوناس