( صفت ) غمگین غمناک غصه دار.
انده گین
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
انده گین. [ اَ دُه ْ ] ( ص مرکب ) اندوهگین. غمگین. غمناک :
نشسته بودم دوش از فراقش اندهگین
بطبع گوهر سنج و بدیده گوهربار.
نشسته بودم دوش از فراقش اندهگین
بطبع گوهر سنج و بدیده گوهربار.
مسعودسعد.
کلمات دیگر: