۱ - اندک مایه بودن کم بضاعتی . ۲ - نادانی بی سوادی .
اندک مایگی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
اندک مایگی. [ اَ دَ ی َ / ی ِ ] ( حامص مرکب ) اندک مایه بودن. کم بضاعتی. || نادانی. بی سوادی. ( فرهنگ فارسی معین ) :
تو خر احمق ز اندک مایگی
بر زمین ماندی ز کوته پایگی.
تو خر احمق ز اندک مایگی
بر زمین ماندی ز کوته پایگی.
مولوی.
و رجوع به اندک مایه شود.کلمات دیگر: