برنده انده . آن که غم و اندوه را از بین می برد . تسلی دهنده .
انده بر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
انده بر. [اَ دُه ْ ب َ ] ( نف مرکب ) برنده انده ( اندوه ). آنکه غم و اندوه را از بین می برد. تسلی دهنده :
دبیری بیاورد انده بری
همان ساخته پهلوی دفتری.
زآنکه چون مادر انده خور انده بر اوست.
دارم هزار انده انده بری ندارم.
دبیری بیاورد انده بری
همان ساخته پهلوی دفتری.
فردوسی.
مهر فرزند بر خواجه فکنده ست جهان زآنکه چون مادر انده خور انده بر اوست.
فرخی.
خاقانی غریبم در تنگنای شروان دارم هزار انده انده بری ندارم.
خاقانی.
کلمات دیگر: