مختصات: ۴۷°۲۸′ شمالی ۱۹°۰۳′ شرقی / ۴۷٫۴۶۷°شمالی ۱۹٫۰۵۰°شرقی / 47.467; 19.050نشان دودمان آرپاد نشان پادشاهان مجارستان از دودمان کاپتی آنژوبا نشان خاندان هونیادی نشان خانوادگی لایوش دوم نشان امپراتوری اتریش-مجار در ۱۹۱۵ میلادی
پادشاهی مجارستان کشوری بوده است کثیرالمله دربرگیرندهٔ کشورها و سرزمین های امروزی مجارستان، اسلواکی، کرواسی (به جز بخش ایستریا)، ترانسیلوانی (رومانی کنونی)، کارپات روتنی (اوکرائین کنونی)، وویوودینا (صربستان کنونی)، بورگن لاند (اتریش کنونی) و سرزمین های کوچ دیگری که امروزه در نزدیکی مرزهای کنونی مجارستان قرار دارند. این پادشاهی پیرامون ۱۰۰۰ میلادی تا ۱۹۴۶ میلادی نزدیک به هزار سال جز گسستی کوتاه در ۱۹۱۸–۱۹۲۰ دارای پیوستگی تاریخی بود.
نخستین شاهان مجارستان از دودمان آرپاد بودند. بنیادگذار این دودمان آرپاد بود که توانست مجارها را در جلگه پانونی در سال ۸۹۵ میلادی به زیر یک پرچم درآورد. نخستین پادشاه مسیحی مجارستان از این دودمان ایشتوان یکم بود که از سوی کلیسای کاتولیک یک قدیس شناخته می شود. کلیسای کاتولیک در زمان این پادشاه نیز در کنار شهسوران آلمانی پشتیبان این پادشاه و هواخواهان مسیحیش بودند و هدفشان هم ایجاد یک دولت مقتدر در اروپای مرکزی بود.
با مرگ ایشتوان یکم مجارستان دچار آشفتگی شد و در این میان امپراتوری مقدس روم کوشید تا مجارستان را به سرزمین های زیر فرمان خود بیفزاید، ولی در رسیدن به این خواسته ناکام ماند. تا سرانجام نوبت پادشاهی به بلای یکم رسید و مجارستان دوباره شاهد آرامش شد.
پادشاهی مجارستان کشوری بوده است کثیرالمله دربرگیرندهٔ کشورها و سرزمین های امروزی مجارستان، اسلواکی، کرواسی (به جز بخش ایستریا)، ترانسیلوانی (رومانی کنونی)، کارپات روتنی (اوکرائین کنونی)، وویوودینا (صربستان کنونی)، بورگن لاند (اتریش کنونی) و سرزمین های کوچ دیگری که امروزه در نزدیکی مرزهای کنونی مجارستان قرار دارند. این پادشاهی پیرامون ۱۰۰۰ میلادی تا ۱۹۴۶ میلادی نزدیک به هزار سال جز گسستی کوتاه در ۱۹۱۸–۱۹۲۰ دارای پیوستگی تاریخی بود.
نخستین شاهان مجارستان از دودمان آرپاد بودند. بنیادگذار این دودمان آرپاد بود که توانست مجارها را در جلگه پانونی در سال ۸۹۵ میلادی به زیر یک پرچم درآورد. نخستین پادشاه مسیحی مجارستان از این دودمان ایشتوان یکم بود که از سوی کلیسای کاتولیک یک قدیس شناخته می شود. کلیسای کاتولیک در زمان این پادشاه نیز در کنار شهسوران آلمانی پشتیبان این پادشاه و هواخواهان مسیحیش بودند و هدفشان هم ایجاد یک دولت مقتدر در اروپای مرکزی بود.
با مرگ ایشتوان یکم مجارستان دچار آشفتگی شد و در این میان امپراتوری مقدس روم کوشید تا مجارستان را به سرزمین های زیر فرمان خود بیفزاید، ولی در رسیدن به این خواسته ناکام ماند. تا سرانجام نوبت پادشاهی به بلای یکم رسید و مجارستان دوباره شاهد آرامش شد.
wiki: نایب السلطنه وجود داشت. میکلوش هورتی به صورت رسمی نماینده سلطنت مجارستان از کارل چهارم شد. تلاش کارل چهارم برای بازگشت به تاج وتخت با تهدید به جنگ از طرف کشورهای همسایه و با عدم حمایت از طرف هورتی ناکام ماند.این کشور با توجه به نظر برخی از مورخان از سال ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۴ دست نشاندهٔ آلمان نازی بوده است. پادشاهی مجارستان تحت نیابت هورتی در طول جنگ جهانی دوم، بیشتر در طرف نیروهای محور قرار داشت. پس از هورتی مجارستان از جنگ کنار کشید و مجارستانی که توسط آلمان نازی و هورتی اشغال شده بود، سرنگون شد. رهبر حزب صلیب فلش فرنتس سالاشی یک دولت با حمایت نازی را بنا نهاد که به صورت رسمی مجارستان تبدیل به یک دولت دست نشانده شد. پس از جنگ جهانی دوم پادشاهی مجارستان توسط شوروی سقوط کرد. در سال ۱۹۴۶ دومین جمهوری مجارستان تحت حمایت شوروی تأسیس شد. در سال ۱۹۴۹، جمهوری کمونیستی خلق مجارستان تأسیس شد.
شوگار، پیتر (۱۹۹۴). تاریخ مجارستان. دانشگاه ایندیانا. شابک ۰۲۵۳۲۰۸۶۷X. دریافت شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۷.
آدلیه، گابریل (۱۹۹۹). دیکشنری جهانی عبارات خارجی. بولچازی کاردوسی. شابک ۰۸۶۵۱۶۴۲۲۳. دریافت شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۷.
پولوسکی، فرنک (۱۹۸۰). مجارستان پس از دو انقلاب. انتشارات دانشگاه علمی. شابک ۹۶۳۰۵۲۴۸۱۳. دریافت شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۷.
پس از انحلال و تجزیهٔ اتریش-مجارستان پس از جنگ جهانی اول، جمهوری دموکراتیک مجارستان و پس از آن جمهوری شوروی مجارستان در سال های ۱۹۱۸ و ۱۹۱۹، به ترتیب اعلام شدند. دولت کمونیستی کوتاه مدت بلا کان که به جنگ مجارستان-رومانی منجر شده بود، در سال ۱۹۲۰ به یک دوره جنگ داخلی خشن توسط سلطنت طلبان و ضدکمونیست ها برای پاکسازی کمونیست ها، روشنفکران چپ و برخی گروه های خطرناک دیگر به خصوص یهودیان تبدیل شد. به این دوره ترور سفید گفته می شود. در سال ۱۹۲۰، پس از خروج آخرین نیروهای اشغالگر رومانیایی، پادشاهی مجارستان دوباره بازسازی شد.در ۲۹ فوریه ۱۹۲۰ ائتلافی از نیروهای سیاسی جناح راست متحد خواستار بازگشت مجارستان به پادشاهی مشروطه شدند. با این حال مشخص بود که متفقین بازگشت کارل چهارم را قبول نمی کنند. با توجه به گسترش ناآرامی ها برای انتخاب پادشاه جدید، تصمیم به انتخاب نایب السلطنه برای نیابت از سلطنت شد. میکلوش هورتی آخرین دریابد نیروی دریایی اتریش-مجارستان در این جایگاه در یکم مارس انتخاب شد و ساندور سیمونی سامادان نخستین نخست وزیر وی شد.
حکومت هورتی به عنوان نایب السلطنه از ویژگی هایی برخوردار بود که می توان آن را به یک حکومت دیکتاتوری تقسیر کرد. در مقابل، او قدرت خود را ادامه قدرت قانونی امپراتوری اتریش می دانست، وی نخست وزیر مجارستان را منصوب می کرد.در ده سال ابتدای حکومت وی به سرکوب اقلیت های مجاری پرداخت. در سال ۱۹۲۰ قانون نومرو کلاسوس به صورت رسمی محدودیت های برای اقلیت ها ایجاد کرد که به ورود به دانشگاه و اجازه تنبیه بدنی می توان اشاره نمود. اگرچه این قانون به ظاهر باعث برابری بین همه اقلیت ها می شد اما قانون اقدامات ضدیهودی را پنهان می کرد. در دوران وزارت ایستوان بتلر نظام انتخاباتی به جز در بوداپست تغییر یافت. حزب سیاسی بتلر که حزب وحدت نام داشت به صورت مکرر برنده انتخابات شد. این حزب بتلر را برای بازنگری در پیمان تریانون تحت فشار قرار داد. پس از فروپاشی اقتصاد مجارستان از ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۱ به دلیل آشفتگی ملی، بتلر از سمت خود کناره گیری کرد. در سال ۱۹۳۸ نظام انتخاباتی دوباره بازسازی شد.در زمان قدرت یولا گومبوش کشور به یک دولت با نظام تک حزبی مانند پادشاهی ایتالیا و آلمان نازی تغییر یافت. با فشار آلمان نازی برای یهودستیزی، گومبوش برکنار شد و مجارستان یهودستیزی را تحت عنوان قوانین یهودی دنبال کرد. دولت قانونی وضع کرد که طبق آن یهودیان مجاز به ورود به بیست درصد رشته های کاربردی شدند و پس از آن یهودیان قربانی شکست های اقتصادی کشور شدند.
با استقرار پادشاهی به زودی پس از جنگ جهانی اول و با توجه به از دست دادن نقاط مهم اقتصادی از جمله رومانی، چک اسلوواکی و یوگسلاوی در پیمان تریانون کشور دچار رکود اقتصادی، کسری بودجه و تورم بالا خواهد شد. مناطق گرفته شده از مجارستان دارای نقاط کشاورزی و صنعتی مهمی بودند که اقتصاد مجارستان را وابسته می کرد. دولت نخست وزیر ایستوان بتلن به دلیل بحران اقتصادی و وام های کلان از خارج برای دستیابی به ثبات مالی در دهه ۱۹۲۰ با مشکل روبه رو بود.پس از شروع رکود بزرگ در سال ۱۹۲۹ رفاه و رونق اقتصادی کشور با توجه به اثرات شکست بانک اتریشی واقع در وین به سرعت کاهش یافت. از اواسط ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰ پس از بهبود روابط با آلمان، اقتصاد مجارستان از تجارت بهره مند گشت. بدین ترتیب اقتصاد مجارستان وابسته به آلمان شد.
شوگار، پیتر (۱۹۹۴). تاریخ مجارستان. دانشگاه ایندیانا. شابک ۰۲۵۳۲۰۸۶۷X. دریافت شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۷.
آدلیه، گابریل (۱۹۹۹). دیکشنری جهانی عبارات خارجی. بولچازی کاردوسی. شابک ۰۸۶۵۱۶۴۲۲۳. دریافت شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۷.
پولوسکی، فرنک (۱۹۸۰). مجارستان پس از دو انقلاب. انتشارات دانشگاه علمی. شابک ۹۶۳۰۵۲۴۸۱۳. دریافت شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۷.
پس از انحلال و تجزیهٔ اتریش-مجارستان پس از جنگ جهانی اول، جمهوری دموکراتیک مجارستان و پس از آن جمهوری شوروی مجارستان در سال های ۱۹۱۸ و ۱۹۱۹، به ترتیب اعلام شدند. دولت کمونیستی کوتاه مدت بلا کان که به جنگ مجارستان-رومانی منجر شده بود، در سال ۱۹۲۰ به یک دوره جنگ داخلی خشن توسط سلطنت طلبان و ضدکمونیست ها برای پاکسازی کمونیست ها، روشنفکران چپ و برخی گروه های خطرناک دیگر به خصوص یهودیان تبدیل شد. به این دوره ترور سفید گفته می شود. در سال ۱۹۲۰، پس از خروج آخرین نیروهای اشغالگر رومانیایی، پادشاهی مجارستان دوباره بازسازی شد.در ۲۹ فوریه ۱۹۲۰ ائتلافی از نیروهای سیاسی جناح راست متحد خواستار بازگشت مجارستان به پادشاهی مشروطه شدند. با این حال مشخص بود که متفقین بازگشت کارل چهارم را قبول نمی کنند. با توجه به گسترش ناآرامی ها برای انتخاب پادشاه جدید، تصمیم به انتخاب نایب السلطنه برای نیابت از سلطنت شد. میکلوش هورتی آخرین دریابد نیروی دریایی اتریش-مجارستان در این جایگاه در یکم مارس انتخاب شد و ساندور سیمونی سامادان نخستین نخست وزیر وی شد.
حکومت هورتی به عنوان نایب السلطنه از ویژگی هایی برخوردار بود که می توان آن را به یک حکومت دیکتاتوری تقسیر کرد. در مقابل، او قدرت خود را ادامه قدرت قانونی امپراتوری اتریش می دانست، وی نخست وزیر مجارستان را منصوب می کرد.در ده سال ابتدای حکومت وی به سرکوب اقلیت های مجاری پرداخت. در سال ۱۹۲۰ قانون نومرو کلاسوس به صورت رسمی محدودیت های برای اقلیت ها ایجاد کرد که به ورود به دانشگاه و اجازه تنبیه بدنی می توان اشاره نمود. اگرچه این قانون به ظاهر باعث برابری بین همه اقلیت ها می شد اما قانون اقدامات ضدیهودی را پنهان می کرد. در دوران وزارت ایستوان بتلر نظام انتخاباتی به جز در بوداپست تغییر یافت. حزب سیاسی بتلر که حزب وحدت نام داشت به صورت مکرر برنده انتخابات شد. این حزب بتلر را برای بازنگری در پیمان تریانون تحت فشار قرار داد. پس از فروپاشی اقتصاد مجارستان از ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۱ به دلیل آشفتگی ملی، بتلر از سمت خود کناره گیری کرد. در سال ۱۹۳۸ نظام انتخاباتی دوباره بازسازی شد.در زمان قدرت یولا گومبوش کشور به یک دولت با نظام تک حزبی مانند پادشاهی ایتالیا و آلمان نازی تغییر یافت. با فشار آلمان نازی برای یهودستیزی، گومبوش برکنار شد و مجارستان یهودستیزی را تحت عنوان قوانین یهودی دنبال کرد. دولت قانونی وضع کرد که طبق آن یهودیان مجاز به ورود به بیست درصد رشته های کاربردی شدند و پس از آن یهودیان قربانی شکست های اقتصادی کشور شدند.
با استقرار پادشاهی به زودی پس از جنگ جهانی اول و با توجه به از دست دادن نقاط مهم اقتصادی از جمله رومانی، چک اسلوواکی و یوگسلاوی در پیمان تریانون کشور دچار رکود اقتصادی، کسری بودجه و تورم بالا خواهد شد. مناطق گرفته شده از مجارستان دارای نقاط کشاورزی و صنعتی مهمی بودند که اقتصاد مجارستان را وابسته می کرد. دولت نخست وزیر ایستوان بتلن به دلیل بحران اقتصادی و وام های کلان از خارج برای دستیابی به ثبات مالی در دهه ۱۹۲۰ با مشکل روبه رو بود.پس از شروع رکود بزرگ در سال ۱۹۲۹ رفاه و رونق اقتصادی کشور با توجه به اثرات شکست بانک اتریشی واقع در وین به سرعت کاهش یافت. از اواسط ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰ پس از بهبود روابط با آلمان، اقتصاد مجارستان از تجارت بهره مند گشت. بدین ترتیب اقتصاد مجارستان وابسته به آلمان شد.
پادشاهی مجارستان (ابهام زدایی). پادشاهی مجارستان ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
پادشاهی مجارستان (۱۳۰۱–۱۵۲۶)
پادشاهی مجارستان (۱۹۲۰–۱۹۴۶)
پادشاهی مجارستان (۱۳۰۱–۱۵۲۶)
پادشاهی مجارستان (۱۹۲۰–۱۹۴۶)