کمین کردن

ترصد , کمین

( مصدر ) پنهان شدن بقصد دشمن یا صید و ناگاه بدر آمدن و بر او زدن : آن کیست کو بشاهی بر تو کند کمینی وان کیست کو بمردی در تو کشد کمانی ? ( معزی )

کمین کردن. [ ک َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) پنهان شدن به قصد کسی یا چیزی. ( ناظم الاطباء ). پنهان شدن به قصد دشمن یاصید و ناگاه بدر آمدن و بر او زدن. ( فرهنگ فارسی معین ). کمین ساختن. کمین زدن. کمین گرفتن :
چو بیژن همی کینه را راست کرد
به ایرانیان بر کمین خواست کرد.چند جا کمین باید کردبا سواری دوهزار خویشتن را نمود و آویزشی قوی کرد پس پشت بداد تا ایشان آیند و... ( تاریخ بیهقی چ ادیب ،ص 664 ).
اگر مرگ بر ما نکردی کمین
ز بس جانور تنگ بودی زمین.آن کیست کو به شاهی بر تو کند کمینی
وان کیست کو به مردی در تو کشد کمانی.از طرفی رخنه دین می کنند
وز دگر اطراف کمین می کنند.ز فن آسمانم کمین کرده است
به کشتی مرا در زمین کرده است.