سرکشیدن

حضن

سرکشی کردن، سرزدن
( مصدر ) ۱ - نافرمانی کردن عصیان ورزیدن . ۲ - رسیدگی کردن بازرسی کردن . ۳ - نوشیدن مایعات و غذای شل و آبکی از ظرف .

(سَ. کَ یا کِ دَ ) (مص ل . ) ۱ - نافرمانی کردن . ۲ - رسیدگی کردن . ۳ - نوشیدن .

سر کشیدن. [ س َ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) سر برداشتن. || ابا کردن. قبول ننمودن. ( آنندراج ). امتناع کردن. نافرمانی کردن. روی گرداندن :
درنگ آورد راستیها پدید
ز راه هنر سر نباید کشید.که یارد گذشتن ز پیمان اوی
دگر سر کشیدن ز فرمان اوی.چنان دان که کسری نه بر دین ماست
ز دین سر کشیدن ورا کی سزاست.هر شاه که از طاعت تو باز کشد سر
فرق سر او زیر پی پیل بسایی.رستم آن را منکر شد و نپذیرفت و بدان سبب ازپادشاه گرشاسب سر کشید. ( تاریخ سیستان ).
دیو نهد بر سرش کلاه سفاهت
هرکه به فرمانش سر کشید ز فرمان.نی سپهر از خدمت او روی تافت
نی زمین از طاعت او سر کشید.هر سر که کند قصد که تا سر بکشد زو
سر کمشده بیند چو کشددست به سر بر.سر از دولت کشیدن سروری نیست
که با دولت کسی را داوری نیست.اینهمه سر کشیدن از پی چیست
گل نخندید تا هوا نگریست.عشق را بنیاد بر ناکامی است
هرکه زین سر سر کشد از خامی است.می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر
سر مکش تا نکشد سر به فلک فریادم. || سر بالا بردن. ( آنندراج ). سر برآوردن. گردن افراشتن. بالا رفتن :
زن پاراو چون بیابد بوق
سر ز شادی کشد سوی عیوق.گاه چون زرین درخت اندر هوائی سر کشد
گه چو اندر سرخ دیبا لعبت بربر شود.ریاحین بر زمینش گستریده
درختانش به کیوان سر کشیده.سر نکشد شاخ تو از سروبن
تا نزنی گردن شاخ کهن. || تاختن. روی آوردن :
دلیران تیغ کینه برکشیدند
چو شیران سوی گوران سرکشیدند.زد بر ددگان بتندی آواز
تا سر نکشند سوی او باز.مبادا که بر یکدگر سر کشند
به پیکار شمشیر کین برکشند. || پیش افتادن. برتر شدن. مقدم گردیدن. سرافراز شدن.داناتر گشتن :
بزودی بفرهنگ جایی رسید
کز آموزگاران سر اندرکشید.

وُراسنیدِن؛ ورکَشیدن به سر