کلمه جو
صفحه اصلی

مجلس سنا

فارسی به انگلیسی

senate, upper chamber, upper house

senate


فارسی به عربی

مجلس الشیوخ

مترادف و متضاد

senate (اسم)
مجلس سنا

فرهنگ فارسی

دومین مجلس قانونگذاری ایران

لغت نامه دهخدا

مجلس سنا. [ م َ ل ِ س ِ س ِ ] ( اِخ ) دومین مجلس قانونگذاری ایران که طبق اصل های 43، 44، 45 قانون اساسی تشکیل می شود. ( ترمینولوژی حقوق تألیف دکتر جعفری لنگرودی ). اولین مجلس سنا در تاریخ بیستم بهمن ماه 1328 مرکب از شصت نفر که سی نفر انتخابی از طرف ملت و سی نفر انتصابی از طرف شاه بودند تشکیل گردید. ( ایرانشهر، ج 2 ص 1025 ). و رجوع به سنا و قانون اساسی ( اصل 43 و 44 و 45 ) در همین لغت نامه شود.

دانشنامه آزاد فارسی


مجلس سِنا
یکی از دو مجلس قانون گذاری براساس قانون اساسی مشروطیت ایران. تا ۱۳۲۸ش تشکیل نشد. از آن پس هفت دوره تشکیل شد که اولین دورۀ آن همزمان با شانزدهمین دورۀ مجلس شورای ملی بود. دورۀ نمایندگی سنا ۶ سال بود که بنابر اصلاحیه ای در ۱۳۴۵ش در دورۀ چهارم از ۶ سال به ۴ سال کاهش یافت. به موجب اصل ۴۳ قانون اساسی تعداد نمایندگان مجلس سنا ۶۰ نفر بوده که ۳۰ نفر از طرف مردم (۱۵ نفر از تهران و ۱۵ نفر از شهرستان ها) و نیمی دیگر از سوی شاه (۱۵ نفر از تهران و ۱۵ نفر از شهرستان ها) انتخاب می شدند که گروه اول سناتورهای انتخابی و گروه دوم سناتورهای انتصابی خوانده می شدند. شرایطی برای سناتور شدن در نظر گرفته شده بود، ازجمله این که سناتورها باید از میان شخصیت هایی چون نخست وزیران، وزرا، سفرا، استانداران، روحانیان طراز اول، امرای بازنشسته ارتش، استادان دانشگاه با داشتن ۱۰ سال سابقۀ تدریس، قضات و وکلای دادگستری با داشتن حداقل ۱۵ سال سابقۀ وکالت و اشخاصی که حداقل سه دورۀ نمایندگی مجلس شورا را داشته اند، انتخاب می شدند. این مجلس به «مجلس شیوخ» معروف بود و با توجه به ترکیب آن، پشتوانه ای برای شاه محسوب می شد.

پیشنهاد کاربران

در پارسی " نشیناد زبرگان " یا مهستان بزرگان.

مجلس شیوخ

در حقیقت مجلس سنا به �مجلس شیوخ� معروف بود زیرا هر فردی که واجد شرایط مذکور نبود نمی توانست به مجلس سنا راه یابد و گفته می شود گه گاهی هم برای اینکه اشخاص موردنظر واجد شرایط سناتوری شوند به طور موقت احکامی صادر می شد.


کلمات دیگر: