سپید پوشیدن

جامه سپید:
دکتر کزازی در مورد جامه ی سپید پوشیدن می نویسد: << جامه ی سوگ در ایران کهن و هنوز نیز در نزد زرتشتیان سپید است. چنان می نماید که پوشیدن جامه ی تیره رنگ به هنگام سوگ و اندوه روش و هنجاری است که ایرانیان از تازیان ستانده اند ک رنگسیاه در چشمشان گرامی بوده است. آیین سپید پوشی در سوگ در سده های نخستین هجری هنوز روایی داشته است؛نمونه را امیر مسعود غزنوی، در سوگ القادر بالله خلیفه ی عباسی، جامه ی سپید در بر کرده است که در تاریخ بیهقی آمده است. >>
<<. . . و امیر ماتم داشتن ببسیجید و دیگر روز که بار داد، با دستار و قبا بود سپید و همه اولیا و حشم و حاجبان با سپید آمدند. . >> تاریخ بیهقی ۳۸۳
در بیت زیر پوشیدن لباس سپید در هنگام گذر از آتش می تواند نماد پاکی و بیگناهی سیاوش باشد. و همچنین نشانی از آنکه سیاوش آماده ی مرگ است و آن را بجان می خرد.
هشیوار با جامه های سپید
لبی پر ز خنده، دلی پر امید
نامه ی باستان ، ج ۳ ، داستان سیاوش ، دکتر کزازی ۱۳۸۴، ص ۲۷۱.