فرقه ای از کردان ساکن حوالی کرکوک که دارای آیینی مرموزند و با علی الهیان رابطه تام دارند .
کاکه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کاکه. [ ک ِ / ک َ ] ( اِخ ) نام عشیره ای است از کرد که در کرکوک سکونت دارند. ( از تاریخ کرد و پیوستگی نژادی او ص 124 ).
پیشنهاد کاربران
خوش بزم، گیرا، کسیکه مشوش نباشد، همتراز cool در زبان انگلیسی، ظریف طبع، زیبا، دلپسند، کسی که سختگیر نباشد و با دوستان سعی کند وقت را به خوشی بگذراند، خراباتی.
در زبان کردی معمولا به برادر بزرگ تر کاکه گفته می شود
کلمات دیگر: