<div class="boxBd">قضای حاجت. [ ق َ ی ِ ج َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) برآوردن نیازمندی.<br>- قضای حاجت کردن ؛ کنایه از تخلیه کردن. ادرار کردن. دفع فضول معده. رجوع به قضاء شود.</div>

قضای حاجت. [ ق َ ی ِ ج َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) برآوردن نیازمندی. - قضای حاجت کردن ؛ کنایه از تخلیه کردن. ادرار کردن. دفع فضول معده. رجوع به قضاء شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">بر آوردن نیازمندی یا قضای حاجت کردن کنایه از تخلی کردن .</div>

بر آوردن نیازمندی یا قضای حاجت کردن کنایه از تخلی کردن .

فرهنگ فارسی

سر سبک کردن = ( گویش تهرانی ) قضای حاجت<br>

سر سبک کردن = ( گویش تهرانی ) قضای حاجت

قضای حاجت

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد کاربران