کلمه جو
صفحه اصلی

بچش

فرهنگ فارسی

نرمه یا پر های بینی یا سستی .

لغت نامه دهخدا

بچش. [ ب َ چ َ ] ( اِ ) نرمه و پرهای بینی. || سستی. || رنج. مشقت. ( آنندراج ) ( برهان قاطع ) ( فرهنگ شعوری )( فرهنگ رشیدی ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به بچس شود.

گویش اصفهانی

تکیه ای: bečeš
طاری: vâčiš
طامه ای: bočiš
طرقی: vâčiš
کشه ای: vâčiš
نطنزی: vâčiš / bačeš


گویش مازنی

/bachesh/ بچش - چشیدن جهت دریافت طعم مواد خاصه خورشت ها

۱بچش ۲چشیدن جهت دریافت طعم مواد خاصه خورشت ها



کلمات دیگر: