عمل پیماینده
پیمائی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پیمائی. [ پ َ / پ ِ ] ( حامص ) عمل پیماینده. اما کلمه همه جا بصورت ترکیب بکار رود چون : آسمان پیمائی ، بحر پیمائی ، بادپیمائی ، قدح پیمائی و جز آن. رجوع به پیما و رجوع به پیمودن و پیمائیدن شود.
کلمات دیگر: