کلیشه

کلیشه (فرانسوی: Cliché) یک اصطلاح، ایده یا عنصر از یک کار هنری است که به دلیل مصرف بیش از حد و مفرط معنای اصلی یا اثر خود را از دست می دهد و حتی آزاردهنده می شود. کلیشه عموماً در گذشته جمله یا مفهومی تاثیرگذار و یا هنری بوده است.
تفکر قالبی
آرایه های ادبی
اصطلاح عامیانه
کیچ
میم
شعار تبلیغاتی
گفتار
این اصطلاح بیشتر در فرهنگ مدرن و برای کار یا فکری که از قبل و با توجه به وقایع پیشین قابل پیش بینی است، استفاده می شود.کلیشه معمولاً کاربرد تحقیرآمیز دارد و ممکن است گاه تفکر قالبی باشد و حقیقت نداشته باشد.
بیشتر عبارت هایی که امروزه به عنوان کلیشه از آنها یاد می شود در اصل به عنوان آثاری برجسته شناخته می شدند امّا قدرت و نفوذ خود را به خاطر استفادهٔ بیش از حد از دست داده اند و تأثیر آنها کمرنگ شده است. همانطور که شاعر فرانسوی، ژرار دو نروال، گفته است «نخستین مردی که که زن را زر دانست یک شاعر بود و دومین نفر، یک ابله».
کلیشه اغلب ترسیمی روشن از مفهومی تمثیلی یا اغراق شده است که خیلی وقت ها از تجربه های روزمرهٔ آدمی سرمنشأ میگیرد. استفادهٔ ناچیز از کلیشه ممکن است مهم نباشد ولی استفاده از آن در نوشته و یا سخنرانی می تواند نشانهٔ بی تجربگی و عدم خلاقیت باشد.

کِلیشه (stereotype)
لوحی که برای چاپ به کار می رود و با ریخته گری فلز در قالبی معمولاً از جنس خمیر کاغذ تولید می شود. استفاده از استریوتایپ در فرآیند چاپ را ویلیام گِد، مبتکر اسکاتلندی، در ۱۷۲۵ ابداع کرد و فیرمَن دیدو با اصلاحاتی که در آن صورت داد این نام را بر آن گذاشت و استفاده از آن را رواج داد. در دستگاه های پرس مدوری که در گذشته برای چاپ روزنامه به کار می رفت لوح های استریوتایپ قابل انحنا روی سیلندرهای دوار این دستگاه ها استفاده می شد. بعدها در مواردی الکتروتایپ جای استریوتایپ را گرفت.