جمع مهاد . یا بستر ها
امهده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( امهدة ) امهدة. [ اَ هَِ دَ ] ( ع اِ ) ج ِ مِهاد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). زمینها. || گاهواره ها. || بسترها. || گستردنیها. ( از آنندراج ). و رجوع به مهاد شود.
امهدة. [ اَ هَِ دَ ] (ع اِ) ج ِ مِهاد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). زمینها. || گاهواره ها. || بسترها. || گستردنیها. (از آنندراج ). و رجوع به مهاد شود.
کلمات دیگر: