بوئتیوس

بوئتیوس (انگلیسی: Boethius)، فیلسوف مسیحی قرن ۶ میلادی و متولد رم که بسیاری از آثار فلاسفه و علمای یونان باستان را به لاتینی ترجمه کرد. وی دروه پادشاهی تئودریک پادشاه گوت ها زندگی می کرد و پس از مدتی به خدمت وی درآمد اما به خاطر دسیسه چینی به نفع امپراتور بیزانس به زندان افتاد و در آنجا درگذشت. وی آثار بسیار زیادی از خود برجا گذشته است: منطق کهن (به لاتین: Logica Vetus)، مشهورترین اثر ارسطو که تا نیمه قرن ۱۲ در دسترس بود، همچنین در باب اجزاء زودفهم که در آن به توضیح کلمات پرداخته شده و عبارات تفهیم و ساده سازی شده است آنچه که سنگ بنای اسکولاستیک --را تشکیل داده است؛ و بالاخره تعریف و تبیین فردیت به عنوان جوهر متعین طبیعت متعقل (به لاتین: Naturae Rationabilis Individua Substantia).
آبلار در وصف وی چنین می گوید:
بوتئوس ایمان خود و ما را به عنصری نفوذناپذیر و غیرقابل غلبه مبدل کرد
کتابی که در زندان با عنوان دلخوشی با فلسفه (به لاتین: De Consolatione Philosophie) نگاشت در قرون وسطی خوانندگان پرشماری پیدا کرد. او یکی از خالقان اومانیسم قرون وسطایی به شمار می رفت و سببی شد تا موسیقی منطبق با آرمان های باستان از منزلت بالاتری در حوزه فرهنگ برخوردار گردد.