اسپرانتیست

اسپرانتیست یا اسپرانتودان (به اسپرانتو: Esperantisto)، به کسی می گویند که به زبان فراساخته ی اسپرانتو سخن می گوید یا آن را به کار می برد. معنی لغوی «اسپرانتو»، «کسی که امید دارد» یا «امیدوار» است. اگرچه برای «اسپرانتیست» تعریف های مختلفی را بیان کرده اند اما بر اساس اعلانیه بولونیا که در اولین کنگره جهانی اسپرانتو نوشته شد، اسپرانتیست به کسی می گویند که به زبان اسپرانتو سخن می گوید یا آن را برای هدفی به کار می برد. همچنین اسپرانتیست را کسی می دانند که در فرهنگ اسپرانتو مشارکت می نماید.
ویلیام الد - شاعر سرشناس اسکاتلندی و نامزد جایزه نوبل ادبیات
همفری تونکین - زبانشناس، استاد دانشگاه، دو دوره رئیس انجمن جهانی اسپرانتو
آنری باربوس - نویسنده فرانسوی و اولین رئیس افتخاری نخستین گنکرهٔ سات
یولیو باگی - شاعر و نویسندهٔ مجارستانی و عضو آکادمی اسپرانتو
کازیمیر باین - چشم پزشک لهستانی و نویسنده و فعال در جنبش اسپرانتو، که تخلص اش در دنیای اسپرانتو کابه (به اسپرانتو: KaBe) است
امیل بویراک - نویسندهٔ فرانسوی و نخستین پرزیدنت کمیتۀ زبان اسپرانتو که بعدها تبدیل به آکادمی اسپرانتو شد
مضطر عباسی - پژوهشگر پاکستانی، از معاونان پیشین انجمن اسپرانتوی پاکستان (PakEsA)، از خدمات او می توان برگردان قرآن به زبان اسپرانتو را نام برد.
بوریس کولکر - دانش پژوه اسپرانتو و از اعضای مهم فرهنگستان زبان اسپرانتو
آنتونی گرابوفسکی - مهندس شیمی اهل لهستان، که به پدر شعر در زبان اسپرانتو معروف است
لودویک زامنهوف - زبان شناس و چشم پزشک لهستانی که زبان اسپرانتو را پدید آورد. یونسکو سال ۱۹۸۷ را که صدمین سال ابداع زبان اسپرانتو بود، به پاس این کار نوآورانه و بزرگ او، سال زامنهوف اعلام کرد
فهرستی از ۱۰۰ اسپرانتیست شناخته شده