پیل برق کافتی

یک سلول الکترولیتیکی یک سلول الکتروشیمیایی است که با استفاده از انرژی الکتریکی، یک واکنش اکسایش-کاهش غیر خودبخودی را انجام می دهد. آنها اغلب برای تجزیه ترکیبات شیمیایی، در یک فرایند به نام الکترولیز - کلمه لیز یونان به معنی شکستن است استفاده میشود.
نمونه های مهم الکترولیز تجزیه آب به هیدروژن و اکسیژن و بوکسیت به آلومینیوم و سایر مواد شیمیایی است. الکترود (به عنوان مثال از مس، نقره، نیکل یا کروم) با استفادهد از یک سلول الکترولیتی انجام می شود.
یک سلول الکترولیتی دارای سه جزء است: الکترولیت و دو الکترود (یک کاتد و یک آند). الکترولیت معمولاً یک محلول از آب یا سایر حلالها است که در آن یون ها حل می شوند. نمک های مذاب مانند کلرید سدیم نیز الکترولیت هستند. هنگامی که توسط یک ولتاژ خارجی که به الکترودها اعمال می شود، یون های الکترولیت به یک الکترود با شارژ متضاد جذب می شوند، جایی که انتقال واکنش های بارز (همچنین به نام فرادادی یا بازوکس) صورت می گیرد. تنها با یک پتانسیل الکتریکی خارجی (به عنوان مثال ولتاژ) قطب راست و قدر کافی می تواند یک سلول الکترولیتی یک ترکیب شیمیایی به طور نرمال یا پایدار در محلول تجزیه کند. انرژی الکتریکی ارائه شده می تواند یک واکنش شیمیایی ایجاد کند که به صورت خود به خود در غیر این صورت رخ نمی دهد.
یک سلول گالوانیکی را می توان یک سلول الکترولیتیک در معکوس در نظر گرفت. در حالی که سلولهای الکترولیتیک انرژی الکتریکی را به انرژی شیمیایی تبدیل می کنند، سلول های گالوانیزه انرژی شیمیایی را به انرژی الکتریکی تبدیل می کنند. سلولهای گالوانیک اغلب در باتری ها استفاده می شوند.