علم مواد

علم مواد (به انگلیسی: Materials Science) یا مهندسی و علم مواد یک حوزهٔ میان رشته ای است که در آن رابطهٔ بین ساختار و خواص مواد به منظور طراحی مواد جدید برای پاسخگویی به نیازهای روزافزون فناوری مواد مورد بررسی قرار می گیرد. امروزه با افزایش تحقیقات در زمینهٔ نانو، مهندسی مواد به یکی از رشته های پیشرو در عرصه دانش بدل شده است. به طور خلاصه یک مهندس مواد در نخستین گام به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی، میکروسکوپ الکترونی عبوری، پراش پرتوهای ایکس یا روش ها و تجهیزات مشابه به شناسایی و بررسی ساختار میکروسکوپی مواد گوناگون می پردازد. در گام بعدی خواص مختلف مواد مورد اندازه گیری قرار می گیرند تا روش های تولید مواد جدید یا بهبود خواص مواد قبلی فرا گرفته شود.
متالورژی (Metallurgy)
نانو مواد (Nano material)
بیومتریال (Bio material)
شناسایی و انتخاب مواد مهندسی (Materials selection for engineering design)
سرامیک (Ceramics)
شکل دهی فلزات (Metalworking)
ریخته گری (Casting)
جوشکاری (Welding)
استخراج فلزات (Extraction of metals)
حفاظت و خوردگی (Corrosion and protection)
مهندسی مواد مرکب (Composite material engineering)
مهندسی سطح (Surface engineering)
علم مواد یا مهندسی مواد یکی از اصلی ترین رشته های مهندسی است زیرا دیگر رشته های مهندسی بدون مواد صنعتی ساخته شده توسط مهندسین مواد کارایی ندارند به عنوان مثال همه قطعات یک سیستم کامپیوتر با علم مواد ساخته می شود یا همه مصالح مورد نیاز ساختمان سازی برای رشته عمران را مهندسین مواد میسازند برای آشنایی بیشتر درباره یکی از گرایش های مهندسی مواد به کتاب 'آنچه هر مهندسی درباره سرامیک ها باید بداند' رجوع گردد.
در یک دسته بندی کلی، مواد مورد مطالعه در مهندسی مواد به شش گروه اصلی فلز (متالورژی)، سرامیک ها، پلیمرها، مواد مرکب (کامپوزیت ها)، بیومتریال (مواد زنده) و نیمه هادی ها تقسیم می شوند.