سندرم نفروتیک

سندروم نفروتیک (به انگلیسی: Nephrotic syndrome) که با نام نفروز نیز شناخته می شود در پزشکی و اورولوژی٬ مجموعهٔ علائم و سمپتوم هایی است که بخاطر آسیب به غشای پایه (باسال) گلومرول های کلیه ایجاد می شود و کلیه ها به مقدار زیادی٬ پروتئین دفع می کنند. کلیه سالم در هر شبانه روز، کمتر از ٤٠ میلی گرم پروتئین را از طریق ادرار دفع می کند، در حالیکه در سندرم نفروتیک این میزان به مقدار ٢ گرم در روز یا بیشتر می رسد. دفع پروتئین در ادرار به ویژه آلبومین منجر به هیپوآلبومینمی شده و در بیمار شاهد اِدِم(خیز) و هیپرلیپیدمی خواهیم بود.در کلیهٔ دچار سندرم نفروتیک٬ بر روی پُدوسیتها (سلول های دیواره گلومرول ها) سوراخ های بزرگی به اندازهٔ پروتئین قرار دارند که منجر به پروتئینوری(دفع پروتئین در ادرار) می شوند هرچند بزرگی سوراخ ها برای عبور گلبول های قرمز کافی نیست و در بیمار هماتوری(دفع خون در ادرار) نمی بینیم و همین نکته فرق نفروتیک و نفریتیک است. چراکه در سندرم نفریتیک علاوه بر دفع پروتئین٬ دفع خون از طریق ادرار وجود دارد.
خیز یا ورم در اطراف چشم و پاها (به ویژه صبح ها)
پروتئینوری یا دفع پروتئین (بیش تر از ۳ گرم در شبانه روز) از طریق ادرار (به ویژه دفع آلبومین)
هیپرلیپیدمی و افزایش کلسترول خون
آمنوره در زنان
سندرم نفروتیک اگر با منشأ خود کلیه یا مادرزادی باشد نفروتیک اولیه٬ و اگر علتی دیگر در بدن وجود داشته باشد که کلیه را هم درگیر کند٬ نفروتیک ثانویه نام دارد.
ترومبوز در سیاه رگ کلیوی٬ کم خونی٬ تغییر در سینتیک دارویی٬ آمبولی ریه و ادم ریوی
اصلی ترین آزمایش در بیمار دارای سندرم نفروتیک٬ اندازه گیری میزان پروتئین در ادرار ۲۴ ساعته بیمار است و در کنار آن پزشک درخواست آزمایش خون و گاهی در صورت نیاز٬ بیوپسی و نمونه برداری از بافت کلیه(گلومرول) خواهد داد. از دیگر روش های تشخیصی می توان به اکوگرافی کلیه ها و مارکرهای خودایمنی همچون تست سرم الکتروفروز اشاره نمود.درمان بررفع علت زمینه ای که سبب بروز پروتینوری،کاهش پیشرفت CKDو بهبود علایم می شود،تاکید می کند.درمان اختصاصی شامل داروهای دیورتیک ،مهارکننده ACEجهت کاهش پروتینوری و داروهای کاهش دهنده چربی جهت درمان هایپرلیپیدمی می باشد.