غم کشیدن

( مصدر ) کشیدن غم و اندوه تحمل غم .

غم کشیدن. [ غ َ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) کشیدن غم و اندوه. تحمل غم. رجوع به غم شود :
به یک مرد از ایشان ز ما سیصد است
بدین رزمگه غم کشیدن بد است.از دولت و سعادت او شادمان نشد
هر دل که از نحوست ایام غم کشید.زین غم چو نمیتوان بریدن
تن دردادم به غم کشیدن.برنجد نازنین از غم کشیدن
نسازد نازکان را غم چشیدن.مانده نشدی ز غم کشیدن
وز طعنه دشمنان شنیدن.

( غم کشیدِن ) شراکت در ضرر