زردی را گویند که بروی غله زار نشیند و دانه گندم را پوچ و ضایع گرداند
سپک
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سپک. [ س ِ ] ( اِ ) زردیی را گویند که به روی غله زار نشیند و دانه گندم را پوچ و ضایع گرداند. ( برهان ) ( از آنندراج ).
فرهنگستان زبان و ادب
{AQL} [مدیریت-مدیریت پروژه] ← سطح پذیرفتنی کیفیت
گویش مازنی
/sepek/ جست و خیز حیوان
جست و خیز حیوان
کلمات دیگر: