مخفف شاه نشین
شانشین
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شانشین. [ ن ِ ] ( اِ مرکب ) مخفف شاه نشین. ( از ناظم الاطباء ). رجوع به شاه نشین شود.
دانشنامه عمومی
گویش مازنی
جایی در گرمابه های قدیمی که نشیمن افراد و خانواده های با ...
/shaa nbeshin/ مرتع و کشتزاری در کویر نوشهر - مکانی در سوادکوه ۳کوه و قلعه ای قدیمی در چماز کوه واقع در بالا جاده ی کردکوی ۴صدرخانه – بخش بالایی تالار که محل جلوس بزرگان بوده است & جایی در گرمابه های قدیمی که نشیمن افراد و خانواده های با نفود بود
۱مرتع و کشتزاری در کویر نوشهر ۲مکانی در سوادکوه ۳کوه و قلعه ...
گویش بختیاری
شاهنشین (اتاقى که قسمت بالاى آن قدرى برجسته و مخصوص نشستن اشخاص ممتاز است).
کلمات دیگر: