بنا و معمار عمارت ساز
عمارت گر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عمارت گر. [ ع َ / ع ِ رَ گ َ ] ( ص مرکب ) بنّا و معمار. ( ناظم الاطباء ). عمارت ساز :
بحکمت مر دل ویرانت را خوش خوش عمارت کن
که ویران را عمارت گر همی خوش خوش کند عمران.
بحکمت مر دل ویرانت را خوش خوش عمارت کن
که ویران را عمارت گر همی خوش خوش کند عمران.
ناصرخسرو.
کلمات دیگر: