عماره مروزی

ابومنصور عُماره پسر محمد مروزی معروف به عُمارهٔ مروزی شاعر ایرانی است که در سده چهارم هجری و پایان فرمان روایی سامانیان می زیست. وی دو بیت شعر در سوگ منتصر سامانی که در ۳۹۵ (هجری) به دست عربی بیابان نشین کشته شد سروده است و نیز مدح کننده محمود غزنوی بوده. مرگ این شاعر تا پیش از مرگ شیخ ابوسعید ابوالخیر در ۴۴۰ (هجری) بوده است. شعر زیر در سوگ امیر منتصر از اوست:
محمد دبیرسیاقی، پیشاهنگان شعر پارسی، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی
در اسرارالتوحید آمده است که:
«روزی قوّال در خدمت شیخ ابوسعید این بیت برمی گفت که
شیخ از قوّال پرسید که «این بیت که راست؟» گفت «عماره گفته است.»