آشفته پریشان احوال
شوریده احوال
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شوریده احوال. [ دَ / دِ اَح ْ ] ( ص مرکب ) آشفته. پریشان احوال. عاشق پیشه :
ندارد با تو بازاری مگر شوریده احوالی
که مهرش در میان جان و مهرش بر دهان باشد.
ندارد با تو بازاری مگر شوریده احوالی
که مهرش در میان جان و مهرش بر دهان باشد.
سعدی.
کلمات دیگر: