کلان گوش. [ ک َ ] ( ص مرکب ) بزرگ گوش. ( منتهی الارب ) ( از اشتینگاس ). آنکه گوش بزرگ دارد. ارفش. آذن. پیل گوش. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به کلان و گوش شود.
