شوره دار و دارای شوره سبخه زمین شوره ناک .
شوره ناک
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شوره ناک. [ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) شوره دار. دارای شوره. ( ناظم الاطباء ): سبخة؛ زمین شوره ناک. ( منتهی الارب ) :
تن ما یکی خانه دان شوره ناک
که ریزد همی اندک اندکش خاک.
تن ما یکی خانه دان شوره ناک
که ریزد همی اندک اندکش خاک.
اسدی.
کلمات دیگر: