باد قندیل کش بادی که بشدت وزد و چراغها و قندلیها خاموش کند .
قندیل کش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
قندیل کش. [ ق ِ ک ُ ] ( نف مرکب ) باد قندیل کش ؛ بادی که بشدت وزد و چراغها و قندیلها خاموش کند :
که ایمن بود مرد بیدارهش
ز غوغای این باد قندیل کش.
که ایمن بود مرد بیدارهش
ز غوغای این باد قندیل کش.
نظامی.
کلمات دیگر: