سیمارگلِ (به اسلاوی: Семарьглъ, Симарьглъ) در اساطیر اسلاو شرقی، یکی از ایزدان یا مخلوقی افسانه ای که در اولین سرگذشت نامهٔ کی یف به او اشاره شده است و رسماً توسط روس ها قبل از تغییر کیش آن ها به ارتدکس شرقی پرستش می شد. او به طور کلی به عنوان ایزد غلات و سبزیجات، محافظ دانه ها، بذر و رشد گیاهان به شمار می رفت. همچنین در برخی روایات او ایزد آتش، ماه، خانه و اجاق نیز بوده است. تندیس سیمارگل در کی یف توسط شاهزاده ولادیمیر کبیر در کنار مجسمه های ایزدان بزرگی همچون پرون، داژبوگ و موکوش ساخته شده بود.
سیمارگل به شکل شیر، یا سگی بالدار تصویر می شد، که هم نام و هم تصویرهای او برگرفته از اقوام سکاها و سرمتی است که منشأ ایرانی دارد و می توان ردش را تا پرندهٔ افسانه ای ایران باستان، یعنی سیمرغ دنبال کرد: بخشی پرنده، بخشی سگ، بخشی شیر یا شیردال. سازگار با روایت ایرانی این افسانه، که وقتی سیمرغ بال هایش را به هم می زند بذرهای گیاهان پراکنده می شوند، عقیده بر این است که سیمارگل ولادیمیر ایزد غلات و سبزیجات بوده است. بعضی دستبندهای به دست آمده از کی یف که به قرن های دوازدهم تا سیزدهم تعلق دارد، منقش به موجود بالدار عجیبی هستند که گاهی چنگال ها و سر یک سگ را دارد و گاهی بیشتر شبیه به شیردالی با سر عقاب است و به نقش های سیمرغ بر ظروف سیمین و زرین ایران باستان شباهت دارد.
سیمارگل به شکل شیر، یا سگی بالدار تصویر می شد، که هم نام و هم تصویرهای او برگرفته از اقوام سکاها و سرمتی است که منشأ ایرانی دارد و می توان ردش را تا پرندهٔ افسانه ای ایران باستان، یعنی سیمرغ دنبال کرد: بخشی پرنده، بخشی سگ، بخشی شیر یا شیردال. سازگار با روایت ایرانی این افسانه، که وقتی سیمرغ بال هایش را به هم می زند بذرهای گیاهان پراکنده می شوند، عقیده بر این است که سیمارگل ولادیمیر ایزد غلات و سبزیجات بوده است. بعضی دستبندهای به دست آمده از کی یف که به قرن های دوازدهم تا سیزدهم تعلق دارد، منقش به موجود بالدار عجیبی هستند که گاهی چنگال ها و سر یک سگ را دارد و گاهی بیشتر شبیه به شیردالی با سر عقاب است و به نقش های سیمرغ بر ظروف سیمین و زرین ایران باستان شباهت دارد.
wiki: سیمارگل