مرهون

مدین

گرو داده شده، گروداده شده، گرورفته، گروگان
۱ - ( اسم ) رهن گذاشته شده گرو نهاده . ۲- ( اسم ) گروگاه

(مَ هُ ) [ ع . ] ۱ - (اِمف . ) گرو گذاشته شده . ۲ - (اِ. ) گروگان .

مرهون. [ م َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از مصدر رهن. رجوع به رهن شود. گروکرده شده. ( غیاث ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). گروی. ( منتهی الارب ). گروگان. گرو نهاده. رهین. مرتهن.
- مرهون شدن ؛ رهین شدن :
دل به هوی چون دهی که چون تو بدو
بیشتر از صدهزار مرهون شد.دل به گروگان این جهان ندهم
گرچه دل تو به دهر مرهون شد.- مرهون کردن ؛ رهین ساختن :
شعر حجت را بخوان و سوی دانش راه جو
گر همی خواهی که جان و دل به دین مرهون کنی.کارکنان خدای را چو ببینی
دل نکنی زان سپس به فلسفه مرهون.- مرهون منت ؛ بسته وفاداری و حق شناسی و رهین منت. ( ناظم الاطباء ).
- مال مرهون ؛ عین معیّن. مالی است که به قبض مرتهن یا به تصرف کسی که بین طرفین معین می گردد داده شود ولی استمرار قبض شرط صحت معامله نیست. ( از مواد 772 و 774 قانون مدنی ).

۱. گروداده شده، گرورفته.
۲. [مجاز] کسی که دیگری بر او به واسطۀ کاری نیک حقی دارد.