استخوان سندانی

سِندانی (نام علمی: Incus) یکی از استخوانچه های سه گانهٔ گوش میانی است. این استخوانچه ها از نوع متراکم هستند و فاقد حفره مغز استخوان می باشند.استخوانچه سندانی در عقب استخوانچه چکشی قرار دارد و دارای یک تنه مکعبی شکل، یک زائده بلند و یک زائده کوتاه است. قسمت خلفی استخوانچه چکشی دارای سطح کاو کوچکی است که با سندانی مفصل می شود.
پرده گوش قسمتی از پوست نازکی است که مثل طبل محکم گسترده شده است و به اولین استخوانچه چسبیده است این استخوان کوچک استخوان چکشی نامیده می شود. استخوان چکشی به وسیله رباط های ریزی به استخوان کوچک دیگری چسبیده است که به آن سندانی گفته می شود؛ به طوری که با حرکت استخوانچه چکشی، استخوانچه سندانی هم همراه آن حرکت خواهد کرد. انتهای دیگر استخوانچه سندانی به تنه کوچکترین استخوان در بدن متصل است که به آن رکابی می گویند.حرکت لرزش استخوان سندانی، رکابی را در هنگامی که به داخل و خارج حلزون در سوراخ بیضی حرکت می کند به نوسان وامی دارد.
استخوانچه های گوش میانی به وسیله رباط ها طوری آویزان شده اند که مجموع استخوانچه های چکشی و سندانی به صورت یک اهرم واحد عمل خواهند کرد و نقطه اتکای این اهرم تقریباً در لبه پرده صماخ قرار گرفته است.
هنگامی که امواج صوتی وارد گوش می شوند و به پرده گوش (پرده صماخ) می رسند و پرده گوش را به لرزش در می آورند، ارتعاشات صوتی وارد سه استخوانچه گوش میانی می شوند و به این طریق از گوش میانی عبور می کنند و وارد گوش داخلی می شوند. به این خاطر، دررفتگی استخوان سندانی یا چسبیدگی استخوانچه ها به هم باعث کاهش شنوایی می شود.