شهرکیست بحدود نوبنجان و از آنجا چندی از اهل فضل خاسته اند هوایش معتدل است ٠
انبوران
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
انبوران. [ ] ( اِخ ) شهرکیست بحدود نوبنجان [ در فارس ] و از آنجا چندی از اهل فضل خاسته اند، هوایش معتدل است و آب روان دارد. ( نزهةالقلوب چ دبیرسیاقی ص 152 ) ( از فارسنامه ابن البلخی ص 143 ).
کلمات دیگر: