مرد ناکس فرو مایه و فاحش و بد زبان و پر گوی . لئیم .
مکوری
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مکوری. [ م َ وَرْ را / م ُ وَرْ را / م ِ وَرْ را ] ( ع ص ) مرد ناکس فاحش بدزبان بسیارگوی یا کوتاه بالای پهن اندام. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). ناکس و کوتاه قد پهناور. ( شرح قاموس ص 376 ). || ( اِ ) پاره ای بزرگ از سرگین. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). سرگین بزرگ. ( شرح قاموس ص 376 ).
مکوری. [ م َ وَ ری ی / م ِ وَ ری ی ] ( ع ص ) مرد ناکس فرومایه و فاحش و بدزبان پرگوی. ( ناظم الاطباء ). لئیم. ( از اقرب الموارد ). || کوتاه بالای پهن اندام. || آنکه نوک بینی وی بزرگ باشد. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
مکوری. [ م َ وَ ری ی / م ِ وَ ری ی ] ( ع ص ) مرد ناکس فرومایه و فاحش و بدزبان پرگوی. ( ناظم الاطباء ). لئیم. ( از اقرب الموارد ). || کوتاه بالای پهن اندام. || آنکه نوک بینی وی بزرگ باشد. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
مکوری . [ م َ وَ ری ی / م ِ وَ ری ی ] (ع ص ) مرد ناکس فرومایه و فاحش و بدزبان پرگوی . (ناظم الاطباء). لئیم . (از اقرب الموارد). || کوتاه بالای پهن اندام . || آنکه نوک بینی وی بزرگ باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مکوری . [ م َ وَرْ را / م ُ وَرْ را / م ِ وَرْ را ] (ع ص ) مرد ناکس فاحش بدزبان بسیارگوی یا کوتاه بالای پهن اندام . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ناکس و کوتاه قد پهناور. (شرح قاموس ص 376). || (اِ) پاره ای بزرگ از سرگین . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). سرگین بزرگ . (شرح قاموس ص 376).
کلمات دیگر: