خشکانیدن تبییس
میابسه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( میابسة ) میابسة. [ م ُ ب َ س َ ] ( ع مص ) خشکانیدن. ( ناظم الاطباء ) . تیبیس. ( منتهی الارب ).
میابسة. [ م ُ ب َ س َ ] (ع مص ) خشکانیدن . (ناظم الاطباء) . تیبیس . (منتهی الارب ).
کلمات دیگر:
میابسة. [ م ُ ب َ س َ ] (ع مص ) خشکانیدن . (ناظم الاطباء) . تیبیس . (منتهی الارب ).