کلمه جو
صفحه اصلی

مکور

فرهنگ فارسی

فریبنده . بسیار مکر

لغت نامه دهخدا

مکور. [ م َک ْ وَ ] ( ع اِ ) پالان شتر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

مکور. [ م ِک ْ وَ ] ( ع اِ ) دستار. مِکوَرة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). عمامه و دستار. ( ناظم الاطباء ).

مکور. [ م ُ ک َوْ وَ ] ( ع ص ) دستارپیچیده و بسته و آماده بر سر نهادن را گویند : چهل سال دستی جامه داشت و دستاری مکور که روز آدینه برای نماز جمعه درپوشیدی [ ابوسعید خسروآبادی ] چون به خانه رسیدی در صندوق نهادی و با جامه نمازجمعه نزدیک هیچ مخلوقی نرفتی. ( تاریخ بیهق ص 210 ).

مکور. [ م ُ ] ( ع اِ ) ج ِ مکر.( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ج ِ مکر، به معنی فریب. ( آنندراج ). و رجوع به مکر شود. || ج ِ مکرة. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به مکرة شود. || انواع درخت مانند رُغل و جز آن. || مکورالاغصان ؛ درختی است جداگانه. ( از اقرب الموارد ).

مکور. [ م َ ] ( ع ص ) فریبنده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). بسیارمکر. مکار. ( از اقرب الموارد ).

مکور. [ م ِ وَرر / م َ وَرر / م ُ وَرر ] ( ع ص ) مرد ناکس فاحش بدزبان بسیارگوی ، یا کوتاه بالای پهن اندام. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) پاره ای بزرگ از سرگین. ( ناظم الاطباء ).

مکور. [ م َ ] (ع ص ) فریبنده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بسیارمکر. مکار. (از اقرب الموارد).


مکور. [ م َک ْ وَ ] (ع اِ) پالان شتر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).


مکور. [ م ِ وَرر / م َ وَرر / م ُ وَرر ] (ع ص ) مرد ناکس فاحش بدزبان بسیارگوی ، یا کوتاه بالای پهن اندام . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || (اِ) پاره ای بزرگ از سرگین . (ناظم الاطباء).


مکور. [ م ِک ْ وَ ] (ع اِ) دستار. مِکوَرة. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). عمامه و دستار. (ناظم الاطباء).


مکور. [ م ُ ] (ع اِ) ج ِ مکر.(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ مکر، به معنی فریب . (آنندراج ). و رجوع به مکر شود. || ج ِ مکرة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به مکرة شود. || انواع درخت مانند رُغل و جز آن . || مکورالاغصان ؛ درختی است جداگانه . (از اقرب الموارد).


مکور. [ م ُ ک َوْ وَ ] (ع ص ) دستارپیچیده و بسته و آماده ٔ بر سر نهادن را گویند : چهل سال دستی جامه داشت و دستاری مکور که روز آدینه برای نماز جمعه درپوشیدی [ ابوسعید خسروآبادی ] چون به خانه رسیدی در صندوق نهادی و با جامه ٔ نمازجمعه نزدیک هیچ مخلوقی نرفتی . (تاریخ بیهق ص 210).



کلمات دیگر: