که ریش پهن و بزرگی دارد
ریش پهن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ریش پهن. [ پ َ ] ( ص مرکب ) که ریش پهن و بزرگی دارد.ریش تپه. ( از یادداشت مؤلف ). رجوع به ریش تپه شود.
دانشنامه آزاد فارسی
ریشْ پهن
گیاهان متعلّق به جنس Platychaete از تیرۀ کاسنی (مرکبان). این گیاهان نیمه چوبی و دارای شکل های رویشی فراوانی هستند. برگ ها در این گیاهان، باریک یا پهن دراز، سرنیزه ای اغلب ضخیم و کپه ها دارای گل های فراوان شعاعی و یا لوله ای می باشند. از این جنس، پنج گونه در جنوب، جنوب شرق، جنوب غرب و کرمانشاه می روید.
گیاهان متعلّق به جنس Platychaete از تیرۀ کاسنی (مرکبان). این گیاهان نیمه چوبی و دارای شکل های رویشی فراوانی هستند. برگ ها در این گیاهان، باریک یا پهن دراز، سرنیزه ای اغلب ضخیم و کپه ها دارای گل های فراوان شعاعی و یا لوله ای می باشند. از این جنس، پنج گونه در جنوب، جنوب شرق، جنوب غرب و کرمانشاه می روید.
wikijoo: ریش_پهن
پیشنهاد کاربران
ریش کپه ( به فک اضافه ) ؛ ریش پهن. ریش تپه. بلمه. پرریش. لحیانی. ( به اضافه ) ریش انبوه و پرپشت. و نیز رجوع به مترادفات شود.
کلمات دیگر: