پردازش سیگنال

پردازش سیگنال تکنولوژی راهبردی است که به کمک آن نظریه های بنیادی، برنامه های کاربردی، الگوریتم ها، و پیاده سازی پردازش و انتقال اطلاعات در فرمت های فیزیکی، نمادین و یا انتزاعی را که به عنوان سیگنال شناخته می شود را شامل می شود. این علم با استفاده از نمایش های ریاضی، احتمالی، اکتشافی، زبانشناسی و روش هایی برای نمایش مثل مدل کردن، آنالیز، سنتز، اکتشاف، بازیابی و … استفاده می کند.
پردازش سیگنال صوتی – برای سیگنال های الکتریکی که نمایانگر صدا، مثل صحبت یا موسیقی اند.
پردازش سیگنال دیجیتال
پردازش گفتار – پردازش و تفسیر کلمات گفتاری
پردازش تصویر – در دوربین های دیجیتال، کامپیوتر و انواع سیستم های تصویربرداری
پردازش ویدئو – برای تفسیر تصاویر متحرک
ارتباطات بی سیم – تولید، فیلتر کردن، برابرسازی و دمدوله کردن موج ها
سیستم های کنترل
پردازش آرایه  – پردازش سیگنال از آرایه ای از سنسورهای
کنترل فرایند
زلزله شناسی
پردازش سیگنال مالی – تجزیه و تحلیل داده های مالی با استفاده از تکنیک های پردازش سیگنال به خصوص برای پیش بینی اهداف.
استخراج ویژگی مانند بینایی رایانه ای و تشخیص گفتار.
بهبود کیفیت مانند کاهش نویزه، بهبود تصویر افزایش، و لغو اکو.
(برنامه نویسی) از جمله فشرده سازی صدا، فشرده سازی تصویر و فشرده سازی ویدئو.
ژنومیک، پردازش سیگنال ژنومیک
با توجه به الن وی. اوپنهایم و رنالد شافر، اصول اولیه پردازش سیگنال در روش های آنالیز عددی کلاسیک در قرن ۱۷ یافت می شود. اوپنهایم و شافر اشاره کرده اند که «دیجیتالی ساختن» یا پالایش دیجیتالی این روش ها درسیستم های کنترلی در سال های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ یافت می شود.
در سیستم های ارتباطی پردازش سیگنال ممکن است در زمینه های زیر رخ دهد:
پردازش سیگنال های آنالوگ برای سیگنال هایی است که دیجیتال نشده اند، مانند رادیوها، تلفن ها، رادارها و سیستم های تلویزیونی قدیم که شامل مدارهای الکترونیکی غیرخطی و خطی هم می شود. مدارهای خطی همچون فیلترهای منفعل فیلتر، فیلترهای جمع کننده، انتگرال گیر و خطوط تأخیر هستند. مدارهای غیرخطی شامل اسیلاتور کنترل شده با ولتاژ و حلقه قفل شده فاز می شوند.