اورفئوس

اورفئوس (به یونانی: Ορφεύς')، شاعر و آوازه خوان افسانه ای اساطیر یونان و پسر اویگاروس و کالیوپه، یکی از میوزها یا آپولو و کالیوپه بود. او را بنیان گذار و پیام آور فرقهٔ مذهبی ارفیک نیز دانسته اند.
فهرست شخصیت ها، مکان ها و رویدادهای افسانه ای یونان باستان
آابپتجچخدرزژسشفکگلمنوهی
اورفئوس در نواختن چنگ استاد بود، آن چنان که می توانست جانوران وحشی و درختان و سنگ ها را به دنبال خود به حرکت درآورد. با ائورودیکه ازدواج کرد. پس از مرگ زودهنگام وی، هنگامی که در حال فرار از دست آریستائوس بود، که شیفتهٔ زیبایی ائورودیکه در جنگل شده بود، براثر مارگزیدگی جان خود را از دست داد و روانهٔ جهان زیرین (جهان مردگان) شد. اورفئوس در جهان زیرین توانست پرسفون را با صدای چنگ مجذوب کند و اجازهٔ خروج ائورودیکه را از هادس بگیرد، به شرط آن که تا لحظهٔ خروج از آن جا به ائورودیکه نگاه نکند. اورفئوس در آخرین لحظه تحمل از دست داد و به صورت همسرش نگاه کرد و او را برای همیشه از دست داد.
او همچنین یکی از اعضای آرگونوت ها برای یافتن پشم زرین بود، هنگامی که کشتی آرگو مجبور بود از جزیرهٔ سیرنها عبور کند، اورفئوس با چنگ نوازیِ خود از نابودی خدمه جلوگیری کرد. چون کیرون (سانتوری که به داشتن دانش و خِرد والا و مهارت در علم طبابت شهرت داشت) برای یاسون پیش گویی کرده بود که مأموریت آرگونوت ها بدون وجود اورفئوس با شکست مواجه خواهد شد، یاسون به دنبال اورفئوس گشت تا به خدمهٔ او بپیوندد. تنها سلاح اورفئوس در این سفر چنگ او بود.

اورفئوس (Orpheus)
اورفئوس
(یا: اورفه) شاعر و موسیقی دان اساطیری تراکیه، فرزند آپولونو کالیوپ، از الهگان شعر (موزها). برای بازگرداندن همسرش، ائورودیکه، که بر اثر مارگزیدگی مرده بود، به هادِس، جهان مردگان، سفر کرد. نوای چنگش چنان سحرآمیز بود که پلوتو، فرمانروای هادس، اجازۀ بازگشت آن دو را صادر کرد، مشروط به آن که اورفئوس پیشاپیش برود و به پشت سر نگاه نکند؛ او در آخرین لحظه برگشت و ائورودیکه برای همیشه در آن جا ماندگار شد. اورفئوس غرق در اندوه به ماینادها، زنان فدایی دیونوسوس، توهین کرد و آنان او را پاره پاره کردند. سر و چنگش را به رود هبروسانداختند که با جریان آب به دریا و سرانجام به جزیرۀ لِسبوسرسید. موزها، الهگان شعر بقایای پیکر او را گردآوردند و در دامنۀ کوه المپدفن کردند. زئوس چنگ او را در آسمان به صورت فلکی شَلیاقتبدیل کرد.
الهیات اورفئوسی. آیین های اسرارآمیز اورفئوسی، که ظاهراً از اشعار اورفئوس سرچشمه گرفته اند، به مرگ و اجرای مراسم خفیه برای ورود به الوسیوم، یا جزایر آمرزیدگانپس از مرگ مربوط می شوند. بسیاری از اشعار منسوب به اورفئوس در یونان باستان رواج داشتند؛ اشعار موجود، که نام او را بر خود دارند، جعلی اند، اما در میان آن ها بعضی از قطعه های متعلّق به سرودهای اورفئوسی دوره های بعد دیده می شود.